Paul van der Hamsvoort

Ik ben in 2018 begonnen aan de bachelor theologie. Mijn motivatie was tweeledig. Enerzijds was ik geïnteresseerd in hoe mensen geloven, wat hen beweegt, waar ze over nadenken, waar hun twijfels liggen, waar ze moed uit putten, etc. Anderzijds ben ik als rooms-katholiek zeer geïnteresseerd in wat de paus en de Kerk als instituut met hun reikwijdte en middelen kunnen bijdragen aan het oplossen van mondiale problemen en internationale (belangen)conflicten.

Het leuke van theologie in Utrecht is de kleinschalige omgeving. Je kent de meeste studenten en docenten persoonlijk en het contact is zeer amicaal. Bovendien studeer je met mensen van allerlei leeftijden en (religieuze) achtergronden. Dit leidt tot hele interessante discussies en inzichten tijdens de colleges en gedurende de pauzes. Bonus in Utrecht: de faculteit theologie bevindt zich in een grachtenpand in hartje centrum! Een boekje lezen aan de gracht is dus geen uitzondering, en een discussie vervolgen onder het genot van een biertje geen straf.

Wat de studie mij het meest gebracht heeft, is een open blik op de wereld. Er wordt wel eens gedacht dat theologie je in een religieus hokje duwt, omdat je een studie volgt vanuit een christelijk binnenperspectief. Die angst bestond bij mij van tevoren ook. Maar in de praktijk werkt het juist precies andersom. Doordat je studeert met mensen die veelal zelf religieuze overtuigingen hebben, praat je mét gelovigen in plaats van óver gelovigen. Dit zorgt ervoor dat je respect krijgt voor overtuigingen waar je zelf wellicht niet geheel achter staat en dat je kunt ‘vertalen’ tussen verschillende perspectieven. Ik denk dat dat in onze 21e-eeuwse plurale samenleving een niet te onderschatten vaardigheid is.